Nou heb ik ook wat! De laatste paar nachten slaap ik nogal slecht. Ik kon m’n kont niet keren of Papa of Mama of allebei stonden in de deuropening en ik dacht: krijg nou wat! Het maffe was wel dat ze me iedere keer maar weer op mijn rug legden, terwijl ik toch zo heerlijk op mijn buikje lag te slapen. Nou schijnen ze iets te hebben gelezen over baby’s die op hun buikje slapen en hoe gevaarlijk dat wel niet kan zijn. Nou vraag ik je. Ik ben toch geen baby meer. Ik kan kruipen, ik kan goed zitten, ik zie alles en ik volg een nauwkeurig zieëet (ik eet wat ik zie). Mijn papa, hoorde ik, belde zelfs op een bepaald moment met het consultatiebureau. Mijn papa legde uit wat voor enorm probleem hij wel niet had. Die leuke mevrouw aan de andere kant van de lijn begon lichtelijk te giechelen toen mijn papa vroeg naar een oplossing. “ U moet uw zoon leren om zelf weer terug te draaien op zijn ruggetje”, proestte ze bijna van het lachen. “Oh …ja ja”, antwoordde mijn papa. En toen hoorde ik dat mijn papa zelf met een oplossing kwam. “ en als ik mijn zoon nu eens vastbindt…..” stelde mijn vader voor. “Als u dat maar laat”, antwoordde die leuke mevrouw streng. We zijn nu twee dagen verder en ik slaap weer als een roos. Mijn kamertje lijkt ondertussen wel op een Russisch staatscircustent. Overal hangen trapezes en onder me liggen allerlei zachte kussens met een enorme vangnet.
Al rollend, kruipend en kraaiend van plezier, groet ik jullie.
No comments:
Post a Comment