Papa heeft het over het behalen van een motorrijbewijs, een snelle motor en een hip gekapt staartje in zijn “haar”. Het zal allemaal wel, maar ik kruip een blokje om. Het kruipen heb ik zo onderhand ook wel gezien. Vooral als ik snel even ergens naar toe wil, dan is kruipen toch net iets te langzaam. Papa heeft hetzelfde probleem volgens mij, want hij heeft het voortdurend over een snelle auto, als in een Porsche of zoiets. Gelukkig heb ik van opa oma Leek een snelle driewieler gekregen met een mooi sportstuur en brede banden.
Mijn speelgoed wordt bewaard in twee mooie blauwe boxen van ikea en natuurlijk ben ik hier enorm wijs mee, met name het herriespeelgoed is cool. Maar ik zit zo eens om me heen te kijken en dan kruip even de kamer door en dan kom allerlei leuke dingen tegen, zoals een witte televisiekabel, deurkastjes, cd’s, afstandsbediening van de tv, wijnflessen en heel veel keukenkastjes.
Het komt nogal eens voor dat ik bijvoorbeeld de witte televisiekabel eens flink heen en weer schudt. Ik weet natuurlijk ook wel dat het niet mag, en dan hoor ik altijd papa of mama ergens vanuit de keuken met een opvoedkundig, heftig nee schuddend en stemverheffend luid ingezette correctiestem roepen:”Mischa! NEEhee!
Maar de laatste tijd valt me op dat opvoedkundige gebaar en toon niet altijd voor mij bedoeld zijn. Papa is soms, volgens mama, recalcitrant, lijdt hij aan structurele ontkenning en laat luidklinkende winden. Mama vindt dat papa correctie behoevend is. En op dat soort momenten schud ik bij voorbaat mijn hoofd. Een beetje vreemd. Papa is dus veertig.
De bomen verliezen hun kleren.
Warme jas en capuchon
Prachtig al die bladeren
Wat een vrolijk boel
