Sunday, December 20, 2009

ode aan poes

Kater Poes is medio 1990 geboren aan de Leo Steenhuisoord 23 te Zuidbroek en komt uit een nest van volgens mij 5 jonge poesjes. De moeder van poes, Cindy, behoorde toe aan Arjan en Mathilde van Bruggen. De vader van poes heeft slechts een kleine bijdrage geleverd die geboorte als zodanig noodzakelijk en mogelijk te maken. Poes kwam dus medio 1990 samen met zijn zus, ook Poes genaamd, wonen aan de Leo Steenhuisoord 25 te Zuidbroek. De zus van poes overleed in 1999 en ligt begraven in de tuin aan de Heiligelaan 35a te Zuidbroek.

Poes heeft in zijn rijke en lange leven meerdere vaste woon-en verblijfplaatsen gehad. Hieronder volgt een klein overzicht;

- Zuidbroek, Leo Steenhuisoord 25 – periode 1990 – 1994
- Zuidbroek, Leo Steenhuisoord 23 – periode 1994 – 1997
- Zuidbroek, Heiligelaan 35a – periode 1997 – 2001
- Harkstede, camping Grunopark – periode 2001, oktober en november
- Groningen, K. de Vriezestraat 15 – periode 2001 – 2003
- Groningen, Koninginnelaan 14b – periode 2003 – 2004
- Groningen, Rubensstraat 29 – periode 2004 – 2006
- Zuidbroek, Boslaan 60 – periode 2006 – 2009

Poes heeft, voor zover bekend, geen aantoonbaar nageslacht. Een eventuele aanwezigheid van nageslacht zou dan in de eerst 14 maanden van zijn leven moeten hebben plaatsgevonden. Immers poes is in zekere zin “geholpen”.

Er zijn ongetwijfeld vele verhalen rondom poes, alleen jammer genoeg, niet gedocumenteerd. Alhoewel! Er is één voorval die toch blijft hangen, namelijk een onopgeloste houdini act. Op 17 augustus 2002 was een bijzondere warme dag. Poes ligt zoals gewoonlijk op de stoel in de woonkamer, zijn voer- en waterbak op kruipafstand. Ik heb, om de warmte een beetje draaglijk te maken, alle ramen en deuren tegen elkaar opengezet. Die avond is er bezoek. We hebben eigenlijk de hele avond noodgedwongen op het balkon gezeten. De treinen rijden ondanks de hitte netjes per halfuur langs het balkon. In de verte zien we een flinke brand bij Blokker uitbreken. Er is geen houden aan. Het pand brandt tot de laatste steen af. Rondom middernacht is poes plotseling spoorloos verdwenen. Overal gezocht. De volgende dag een opsporingsbericht opgehangen bij albert Heijn in Selwerd. Zes dagen later wordt er aangebeld door een bewoner achter de flat met de vraag of ik een poes mis. Poes was weer terug. Bij een controle bezoek aan een dierenarts kon Poes zonder enige letsel weer huiswaarts keren op zijn vertrouwde stoel . Is Poes gesprongen van vier hoog? De kans is groot dat dit toch is gebeurd.

Poes stond midden in de samenleving. Hij hield het meest van bijzondere treinspoor opstellingen (opgebouwd door Mischa en vriendjes). Een volgeladen locomotief met vele wagons, die de meest vreemde routes moet afleggen, vond Poes bijzonder boeiend. Hij was, zonder op te vallen, een kindervriend.

Poes is kunstmatig in zijn slaap overleden in Sappemeer op 5 december 2009.

dag lieve poes,

Sunday, November 22, 2009

St. Maarten

Er zijn dagen van volledige voorbereiding aan vooraf gegaan, het bedelfeest voor kinderen. In aanloop alleen maar liedjes over St.Maarten en bouwplannen voor lampionnetjes. Er wordt een onvervalst crimineel netwerk opgezet, namelijk de kleuters overleggen, bellen en maken plannen voor de meest effectieve strooptochtroute. Woensdag 11.november. Het is zover! Om kwart voor vijf verzamelen. Vijf hebberige kleuters uitgerust met grote rugzakken, zelfgemaakte lampionnetjes en twee meelopende vaders en moeders met op zijn minst twee reserve rugzakken en natuurlijk een set extra batterijen en reserve lampjes. Alle vooraf gemaakte afspraken, scenario’s en mogelijke routes maken plaats voor een ongeleide mars der kinderen. Vooralsnog wordt de voorkeur gegeven aan twee liedjes.



Sint-Maarten, Sint-Maarten,

er waren twee tomaten,

de ene heeft een petje op,

de ander heeft een kale kop.

En

Kijk mijn lichtje

Kijk mijn lichtje

Zelfgemaakt

Zelfgemaakt

En vanavond mag ik

En vanavond mag ik

Laat op straat

Laat op straat



(melodie van vader Jacob).

Wednesday, October 28, 2009

Comité drinken – deel IV

Het dagelijks bestuur van comité drinken maakt zich niet alleen zorgen over de ontwikkelingen rondom de Mexicaanse griep, maar ook over merkwaardige randverschijnselen die de virus met zich meebrengt. Het valt op, dat er regelmatig grote groepen mensen na een onbedaarlijke hoestbij van een voorbijganger of collega enorm ongeremd vals en ongelijk het refrein inzetten van Zangeres Zonder Naam, namelijk “Mexicoo, Mexicoohh…”. Een opvoedkundig hand voor de mond bij het niezen wordt de laatste tijd als zeer storend ervaren. Nee, de behoeftige neus wordt tegenwoordig uitgelaten aan de binnenkant van de elleboog. Geregeld worden lieden aangetroffen met lelijke slijmachtige plekken op hun mooie gestreken blouses. Een vriendelijke hand geven is er niet meer bij (en dat heeft trouwens niets te maken met een religieus karakter). Sterker nog, men ontloopt elkaar veelal met prachtige passeerbewegingen. In het verlengde hiervan, namelijk het hanteren van de ultieme hygiëne is onderhand een tweede natuur geworden. Standaard op ieders bureau staat een flesje hygiënisch handzeep en vochtige cleaning doekjes voor de bacterierijke toetsenborden. Openbare gebouwen, huiskamers en kantoren zijn omgeven van dezelfde geuren als in ziekenhuizen, tandarts -en fysio praktijken. Er zullen ongetwijfeld berichten komen, die moderne kantoren willen voorzien van look-a-like “enterprise” automatische schuifdeuren voorzien van de meest intergalactische techno klanken.



Al poetsend, groet ik u

Wednesday, July 08, 2009

De zomervakantie is begonnen

Een ware ‘paniek’uittocht is in gang gezet door een bijzonder soort hysterie en dit gaat gepaard met stressvolle dagen, volgestampte auto’s, doorgezakte aanhangers, te veel fietsen en de meest vreemde dakkoffers rijden slingerend maar vooral onvoorspelbaar over de A7. De bestuurder, een rood aangelopen vader, leeft in sterke onmin met zijn TomTom. Vooral herkenbaar door onrustig bewegende kaaklijnen, twee wit bedrukte handen die een stuur omklemmen en een flink meelevende vrouw. Zijn flink meelevende vrouw probeert zo goed mogelijk te helpen door exact hetzelfde te herhalen wat de TomTom dicteert. De rood aangelopen vader vraagt zich namelijk voortdurend af of reizen met landkaart en dus zonder TomTom niet veel sneller gaat. TomTom wekt de suggestie dat een reis ongeacht aantal kilometers beduidend sneller wordt afgelegd dan een route bepaalt door een landkaart, maar is dat wel zo? Deze vraag dringt zich op bij de rood aanlopen vader. De rood aangelopen karakter van de vader wordt naar alle waarschijnlijk mede veroorzaakt, doordat de flink meelevende vrouw niet meer betrokken wordt bij de essentiële afstandsvragen. Vroeger ontstonden er regelmatig geanimeerde afstandsgesprekken. “Hoeveel kilometer moeten we nog?!”, zwengelt de rood aangelopen vader weer aan. “Nog zo’n stuk!”, beeld de flink meelevende vrouw uit. De uitgebeelde afstand wordt verzorgd door duim en wijsvinger waarbij de afstand een keurig afgemeten stuk is van de landkaart.







Een zomerse groet,

Wednesday, April 29, 2009

Potje bezet

De kredietcrisis verspreidt zich onderhand als een ondoorzichtige rokerige walm over ons land. De aangestoken brandhaard, ontstaan in Amerika, woedt nog steeds en laat sporen van ellende na. Men praat alleen maar over faillissementen, ontslagaanvragen en crisisbeperkende maatregelen. In de kielzog van de kredietcrisis lift een ander onheil dankbaar mee, namelijk de Mexicaanse griep. Deze griep heeft zich inmiddels opgewerkt naar alert fase 5.

Ondertussen in Zuidbroek. Op het schoolplein zijn op een paar plekken speciale kant-en-klare tegels met ingebakken kuilen neergelegd. Geen diepe kuilen maar ongeveer hakdiepe kuilen, knikkerkuilen. Knikkeren op stoeptegels is alsof je gaat voetballen met een rugbybal, snookeren met een biljartkeu of schaken met damstenen. Knikkeren op stoeptegels levert een aaneenschakeling op van springende knikkeraars en stuiterende knikkers.



Al knikkerend groet ik jullie.

Monday, February 09, 2009

Comité drinken – deel III

Het dagelijks bestuur van comité drinken heeft het zich gezellig gemaakt. Een paar dagen geleden was het leerlingenbestand gedurende een aantal weken nog behoorlijk uitgedund door een akelig en hardnekkig virus. De lichaamstemparatuurwisselingen, beter bekend onder de naam koorts, ontneemt ieders lust en vooral alle energie. De agressors, de virussen, vallen onverwacht binnen en beschikken over een angstaanjagend wapenarsenaal tegenover een verzwakt wit bloedlichaampje en een weerloos paracetamolletje. De dagen beginnen zich onderhand te verlengen en ik verbeeld me af en toe zingende voorjaars lokroepen van, laten we aannemen, onze huismus. Op tafel staan een ruim assortiment van heerlijk chocolaatjes, bijzondere soorten ranja, frisdranken en natuurlijk thee. Op het programma ligt een voor de hand liggend voorstel, namelijk een persoonlijke uitnodiging aan lieden, die een onbestemd gevoel van rust en regelmaat missen. Mensen, die iets te lang dwangmatig en neurotisch in een oneindige draaischijf hebben getuurd.

Bisschop Williamson en paus Benedictus XVI
De paus, Benedictus XVI nota bene zelf afkomstig uit Duitsland, heeft een voormalig geloofsafvallige opnieuw in zijn armen gesloten. De excommunicatie van Williamson is deze maand door de paus opgeheven, kort nadat hij had gezegd dat er niet zes miljoen, maar zo'n 300.000 joden door de nazi's zijn omgebracht. Verder ontkende hij het bestaan van gaskamers in de nazi-concentratiekampen. Ons Comité drinken is vol ongeloof en is verbijsterd door deze schandelijke uitspraken vanuit het instituut der roomskatholieken. Zowel de paus als bisschop Williamson kunnen een vileine brief verwachten.


Gemeente Menterwolde
Het voltallige gemeentelijk bestuur van Menterwolde – het dorpje Zuidbroek is onderhand afgezakt naar een sociaaleconomisch ingedut afvoerputje van de Gemeente Menterwolde. De gemeenschap in dit dorpsdeel lijkt ongewild slachtoffer te zijn van vreemde financiele constructies, persoonlijke vetes en een malloot die genoegen schept in onzin. De ooit zo levendig en bruisend Zuidbroek is onderhand afgezakt naar een bedenkelijk Oostduits niveau. Met kenmerkende vervallen winkels en smoezelige gymlokalen. Onlangs is er een club van wijze mannen opgericht, een dorpsraad, om de energie weer enigszins vlot te trekken. Een aandoenlijke bezigheid of kunnen we vooruitzien naar een leuk en gezellig centrum

Op weg naar het voorjaar, groet ik jullie