Het dagelijks bestuur van comité drinken maakt zich niet alleen zorgen over de ontwikkelingen rondom de Mexicaanse griep, maar ook over merkwaardige randverschijnselen die de virus met zich meebrengt. Het valt op, dat er regelmatig grote groepen mensen na een onbedaarlijke hoestbij van een voorbijganger of collega enorm ongeremd vals en ongelijk het refrein inzetten van Zangeres Zonder Naam, namelijk “Mexicoo, Mexicoohh…”. Een opvoedkundig hand voor de mond bij het niezen wordt de laatste tijd als zeer storend ervaren. Nee, de behoeftige neus wordt tegenwoordig uitgelaten aan de binnenkant van de elleboog. Geregeld worden lieden aangetroffen met lelijke slijmachtige plekken op hun mooie gestreken blouses. Een vriendelijke hand geven
is er niet meer bij (en dat heeft trouwens niets te maken met een religieus karakter). Sterker nog, men ontloopt elkaar veelal met prachtige passeerbewegingen. In het verlengde hiervan, namelijk het hanteren van de ultieme hygiëne is onderhand een tweede natuur geworden. Standaard op ieders bureau staat een flesje hygiënisch handzeep en vochtige cleaning doekjes voor de bacterierijke toetsenborden. Openbare gebouwen, huiskamers en kantoren zijn omgeven van dezelfde geuren als in ziekenhuizen, tandarts -en fysio praktijken. Er zullen ongetwijfeld berichten komen, die moderne kantoren willen voorzien van look-a-like “enterprise” automatische schuifdeuren voorzien van de meest intergalactische techno klanken.
Al poetsend, groet ik u
