Een ware ‘paniek’uittocht is in gang gezet door een bijzonder soort hysterie en dit gaat gepaard met stressvolle dagen, volgestampte auto’s, doorgezakte aanhangers, te veel fietsen en de meest vreemde dakkoffers rijden slingerend maar vooral onvoorspelbaar over de A7. De bestuurder, een rood aangelopen vader, leeft in sterke onmin met zijn TomTom. Vooral herkenbaar door onrustig bewegende kaaklijnen, twee wit bedrukte handen die een stuur omklemmen en een flink meelevende vrouw. Zijn flink meelevende vrouw probeert zo goed mogelijk te helpen door exact hetzelfde te herhalen wat de TomTom dicteert. De rood aangelopen vader vraagt zich namelijk voortdurend af of reizen met landkaart en dus zonder TomTom niet veel sneller gaat. TomTom wekt de suggestie dat een reis ongeacht aantal kilometers beduidend sneller wordt afgelegd dan een route bepaalt 
door een landkaart, maar is dat wel zo? Deze vraag dringt zich op bij de rood aanlopen vader. De rood aangelopen karakter van de vader wordt naar alle waarschijnlijk mede veroorzaakt, doordat de flink meelevende vrouw niet meer betrokken wordt bij de essentiële afstandsvragen. Vroeger ontstonden er regelmatig geanimeerde afstandsgesprekken. “Hoeveel kilometer moeten we nog?!”, zwengelt de rood aangelopen vader weer aan. “Nog zo’n stuk!”, beeld de flink meelevende vrouw uit. De uitgebeelde afstand wordt verzorgd door duim en wijsvinger waarbij de afstand een keurig afgemeten stuk is van de landkaart. Een zomerse groet,
