Ik groei

Het is niet alleen ik , die groeit. Mijn tanden, tsjonge, wat doen die dingen toch een pijn. Ik kwijl als een jonge puppiehondje, mijn billetjes worden zo rood als kreeft en ik bijt op alles wat los en vast zit. Op de kindercrèche vonden ze me al een beetje aan de zware kant. Volgens mij is het ook een beetje hun eigen schuld, want ze gooien overal rijstebloem in. Maar goed aan de andere kant, ik hoef m’n vader even lief aan te kijken en ik krijg meteen een lekker fruithapje en bij m’n tweede lach maakt ie ook nog een flesje voor me klaar. Niets te klagen, zeg ik. Ben misschien een beetje aan de mollige kant. Nog even, en ik rol vanzelf.

Vorige week zondag ben ik met papa en mama en robin en esther en roy en arjan en mathilde en nick en daan naar Aqua Zoo in Leewarden geweest. Papa en mama waren die avond daarvoor op verjaardagpartijtje geweest van arjan en ik mocht lekker logeren bij Froniek, een van mijn vele lieve tantes. Ik hoorde het al van mama, de papa’s hadden van tevoren even een routebeschrijving geprint uit zo’n ratelende ding. Allebei hadden ze zich ervan overtuigd dat het makkelijk te vinden was.

Om 11.00 uur hadden we afgesproken in het restaurant. En ik dacht, als dit goed gaat, dan eet ik al mijn speledingetjes op, hi hi. Mama reed, papa las voor. “Bij Bergum moet je eraf Papa”, zegt mama nog streng. “ja jah”, zegt papa op een toon alsof hij het wel wist. Papa mompelde onverstaanbaar, dat ie wel een Burgum op de kaart zag, maar geen Bergum. “Wat zeg je”, vroeg mama. “Nee niks”, antwoordde papa onzeker. Na een poosje zegt mama: “Hoe kan dat nou, we moeten Bergum al lang voorbij zijn”, wist mama zeker. “Nou ik weet het niet meer, ze hebben hier een Bergum en een Burgum, niet echt duidelijk”, zei papa gedesoriënteerd. Mama moest heel hard lachen en ik kreeg een heerlijke slappe lach. “Dat is toch hetzelfde stommie”, proestte mama. “Dat kan toch niet waar zijn”, klonk papa vol ongeloof. En daarna deed papa een beetje vreemd, want hij had het over die onverstaanbare, analfabetische maar vooral rare vreemde friezen. Om 11.30 uur kwamen we aan.

Wat heb ik toch veel dieren gezien, zeg, ongelooflijk. Pelikanen, zeehondjes, schildpadden, rendieren, neusberen, vreemde vogels, rare eenden, loslopende olifanten, vluchtende poema’s en reusachtige dinosaurussen.

Al groeiend groet ik u,