De grote zomervakantie, een
modelzomer met heel veel bbq dagen, begon in Bourtange. Een bekend bont
gezelschap uit London, Macedoniƫ, een definitief terugkerend gezin uit Kenya, en
natuurlijk de rest uit Zuidbroek, samen gezien als de VEV-jes (vriendjes en
vriendinnetjes, totaal 15 kids en 16 volwassenen). Het grote veld lag vol met opgezette
tenten, een paar caravans en lodges voor de luxe campeerders. Kortom, een ware
invasie. De camping is klein en nauwelijks berekend op veel gasten. De
eigenaren van de camping lijken zo weggelopen te zijn uit de binnenlanden van Roemeniƫ
die bij toeval terechtkwamen in een plaatselijke versie van “ik vertrek”. Op
zoek naar een ultieme landelijk uitdaging zijn ze maar neergestreken in de
eerste de beste omgeving met een klein vennetje. Een paar veldjes maaien, een
tafeltennistafel en natuurlijk grote houten tafels en ziedaar je hebt een
camping. En ondertussen spreken ze verrassend goed Nederlands met een Groningse
verzetje. De gezelschap maakt een omgeving. Het was hier niet anders. Iedereen
heeft zich heerlijk vermaakt in deze mooie Groningse landelijke setting.
Oranjezon, een klein gehuchtje
naast vrouwenpolder en alleen bekend om hun mooi gelegen camping aan zee, was
onze volgende bestemming. Twee weken fietsen (naar Veerle, Domburg, Zoutelande),
tafeltennissen en skip-bo, een uitstapje naar Middelburg en Antwerpen en
natuurlijk naar het strand. Onze caravan stond op een klein vierkant
postzegeltje. De omgevingsgeluiden, de kenteken van de auto’s en natuurlijk het
prachtige zomerweer deed denken een exotisch oord.
Unsere Deutche Nachbarn staan nog
steeds bekend om hun niet afnemende drang om het complete strand op te eisen
door overal flinke kuilen te graven, maar dat is me eigenlijk nauwelijks opgevallen. Ik
denk dat er ondertussen een finaal besef leeft, dat het geen zin heeft om het
strand dagelijks te voorzien van herkenbare afgebakende territoria. Het zal voor
een aantal oosterburen hooguit nog een therapeutische werking kunnen hebben op
een te verwerken aandoeninkje of een ingrijpende gebeurtenis uit een ver en
grijs verleden. Niet te min hebben ze een enorm zwak voor de schonen Zeelandsche
stranden. Tja, wie niet!
Gegroet vanuit een zonnig
Zeeland.